Mijn probleem met sociale media

Het blogbericht van vandaag gaat wat minder vrolijk zijn.


Het ergste is dat deze mensen die dit doen, ook aangemoedigd worden door anderen om dit te blijven doen. Ze worden beloond met favorieten en retweets. Hierdoor gaan ze populariteit winnen en gaan ze extra gemotiveerd zijn om dit te blijven doen. In plaats van erop in te gaan en hun erop te wijzen dat ze gewoonweg grof zijn gaan we dit mooi negeren. Vooral ook uit schrik om zelf aangevallen te worden.

Hoe spijtig is dit? Sociale media die eigenlijk een uitlaatklep zouden moeten zijn voor onze opinie en creativiteit en een middel kan zijn om ons dichter bij elkaar te brengen. Maar toch kiezen mensen ervoor om zich erachter te verstoppen en anderen neer te halen. En waarvoor zelfs? Om hunzelf beter te doen voelen? Ik heb een oprechte vraag voor jullie: voelen jullie je beter als je iemand anders neerhaalt en vernedert? Beseffen jullie wat voor effect jullie woorden kunnen hebben?

Help het mij begrijpen, alsjeblieft. Hoe kun je 's nachts slapen als je weet dat zoveel jongeren depressies en een laag zelfbeeld hieraan over houden. Dingen waar ze misschien heel hun leven mee zullen kampen en wetend dat jij daar een rol in gespeeld hebt. Hoeveel zelfmoorden zijn al veroorzaakt door cyberpesten? En beseffen jullie dat wat jullie doen ook onder cyberpesten valt?

Maar de mensen die dit leuk vinden of retweeten zijn medeplichtig. Wij moeten toch beter weten dan dit soort reacties aan te moedigen? Het is een heel gevaarlijke manier van pesten omdat als je er niet bij stilstaat je het niet doorhebt. Cyberpesten is allang niet meer wat er in series of films getoond wordt. Dit is het cyberpesten van nu en het moet stoppen.

Het is gevaarlijk omdat mensen het zelf niet eens beseffen dat ze het aan het doen zijn. Ze verantwoorden hun gedrag door te zeggen dat het hun mening is en dat ze gewoon eerlijk hun gedacht zeggen. 'Daar moet je maar tegen kunnen'. Er is een heel dunne lijn tussen eerlijk zijn, uw mening geven en gewoonweg gemeen zijn.

Ik snap gewoon niet hoe het nog steeds kan dan mensen anderen gaan neerhalen om zichzelf naar boven te krijgen. Hoe kun je je daar goed bij voelen? Misschien ligt het aan mij en aan mijn naïef beeld dat we ook een goede wereld kunnen zijn en elkaar kunnen aanmoedigen en stimuleren om een betere versie van hunzelf te zijn. Waar we mensen niet gaan uitlachen voor hun overtuigingen/ uiterlijk/ passies.

Ik werd deze week nog 'een fucking ezel' en 'dom' genoemd omdat ik mijn mening gaf over iets. Heeft dit mij gekwetst? Nee, omdat ik zelfbesef heb en mijn eigen waarde ken. Ik sta ook sterk genoeg in mijn schoenen om te beseffen dat ik mij door zoiets niet moet laten doen. Had ik deze reacties drie, vier jaar geleden gekregen dan lag ik daar waarschijnlijk een week van wakker.

En dàt is net de reden waarom ik deze post schrijf. Omdat ik al te goed besef dat er nog mensen zijn die nog niet in deze fase zitten. Die nog niet de nodige zelfvertrouwen en self-love hebben om dit te laten passeren en te weten dat ze meer waard zijn dan dat.

Ik vind het mijn verantwoordelijkheid om hierover uit te spreken omdat het ergens moet beginnen. En ik ben er zeker van dat dit niet veel zal opbrengen maar als ik al één persoon twee keer kan laten nadenken voor ze iets posten of liken dan ben ik al tevreden. Dan hebben we samen al één persoon minder gekwetst.